Zwanger. Ik voel me zwanger van de zomer. Iederéén volgens mij. Sinds kerst kan ik me niet herinneren dat het drie dagen droog was.
Terwijl El naar beneden spoedt voor tassen, vertelt een jonge vrouw in een zachtwitte trui dat ze hier weer voor het eerst is sinds 2020. Ze koopt een fraai setje met twee slips, een strandrobe en wat snuisterijtjes voor slaapkamer en party. “Waarom na vier jaar weer?” vraagt Schrijver. Ze kijkt hem aan. Aarzelt even. “Mijn hi-end winkel in Amsterdam is dicht”.
Escort. Ze is hier in opdracht. Jurkje voor in de avond. Moet zachtblauw zijn. Ze kiest voor zijde van Marjoleine. Gaat ook naar een spa dus er moet een bikini. Kiest Prelude en Dita von Teese. Heeft een stevige baan ernaast. Kijkt voor het afrekenen nog rechts bij de kousen: “zo’n plakrand blijft bij mij voldoende zitten”. Het staat haar allemaal zó mooi. Anderzijds, zeg ik vaak, het is je uitstraling die het maakt of breekt. Al kruip je in je kussensloop, zolang je ogen (en hormonen, haha) niet goed staan..
Lieve klant. Moederdag 2024 op de drempel naar mooi weer. We hebben zó mooie spullen in huis. Kom langs. We staan dichter bij je dan BOL. Zijn mooier dan Shein. Gaan niet op jacht naar je privédata. Wat schrijven jullie over zaken als de onze? “Luxury dessous for a variety of demands (classic, S&M, noble…) of great quality. The vendors were extremely friendly and congruent to the positive atmosphere. Nice decoration, competent but the same easy consultation. Every woman’s dream.” Daar wil ik met My Sin ongeveer zitten. En My Sin is Ellen en ik.
De zachtwitte trui lacht intussen en vertelt. Wat een leuke vrouw. Sensuele uitstraling. Klanten tot uit Dubai. “Die mannen nemen hun vrouwen vaak mee als uitje. Voor mij is lingerie shoppen verplicht. Betaling gegarandeerd. Dan kopen we voor 1500 euro.” Ik krijg goede zin natuurlijk.
Op links dwaalt een stel van midden twintig tussen de rekken. Ik loop erheen. Ogen en handen glijden over stoffen. Sluitingen. Bandjes. “Ik kan wel hulp gebruiken ja.” Ze komen hier al een tijdje. “Met een glas water zou ik trouwens al heel blij zijn. Het is.. het is best lastig om spannend en luxe te combineren.” Beiden vertellen hun ideeën. Ik toon voorbeelden. Kleuren. Stoffen. Sferen. Geuren. Neem hen mee naar beneden. Opvallend hoe de lucht altijd wat dikker wordt als je links de trap afdaalt. Intenser. Ellen komt erbij. “Heb je een bad?” Zeker. El neemt het over. Dan kan ik vast de spulletjes die hij koos inpakken.
Moederdag. Kinders. Vader. Soms nóg een moeder. Het kruispunt van drukte in het leven van elk stel.
Een man, eind 30. Open blik. Bijna jongensachtig. Wijst op een diepblauwe body: “oeeeww, érg mooi dit. Maar met al die kids op de camping.. Beetje beach club – ik snap het wel.” Ik vraag hem wat de moeder in kwestie voor maat draagt. Hij weet het: 75D. Tweetje of drietje. Ik laat hem Shikkosa zien. Lise Charmel. Bodyketting. Blijkt net te chique. “Zie je het voor je, daar in de meivakantie? Al die pappa’s en mama’s op een rij. Nog bleek. Nog iets te dik allemaal. Relatie uitgehold door de kinderen. Je kunt er dan niet te goed uitzien. Hij lacht. Dan lopen al die vaders met zo’n boner rond. Maar wel érg mooi. Hij zucht even. “Ik begin het een beetje te ontdekken. Aan de andere kant, drie kinderen. De jongste net drie. Net uit de luiers. Net uit de heel erge zorgen. Je probeert elkaar interessant te houden. Je wil niet weten hoe vaak we wakker gemaakt worden terwijl we net op gang kwamen. Wintersport blijkt het geheim. Voor het eerst alle drie op les. Een unicum. Wat doe je in zo’n geval? Met een noodgang naar beneden en aan de gang samen. Maar normaal ga je vanuit het zwembad gewoon aardappels schillen. Op je Birkenstocks bier halen. Ik was hier al met mijn vorig vriendinnetje. Corona – we kochten via de achterdeur. Sneaky passen en dan thuis het geld overmaken.” Hij koopt de body toch voor haar. Voor een ander keertje.
Lieve klant, ik ben zwanger en onze winkel is dat ook. We hebben veel bad. We hebben veel nieuws. We hebben veel spicy. Veel mooie stoffen. We hebben diktes. We hebben paars, donkerblauw, rood, wit. We hebben geribbeld. We hebben indrukwekkend. We hebben vertederend. Opvullend én oppompbaar. Dan zit je écht goed vol een tijdje. We hebben uit Duitsland. Frankrijk. Italië. Vegan. Kijk ook op Insta. Dat doet El.
Ik wil eigenlijk al sluiten. Komen er twee vrolijke vrouwen binnen. “Halloooo….” klinkt het in zacht-Franse tongval. “Hebben jullie wat nieuws?” Ellen, ook half Frans: “Nooooon..” We schateren het allevier uit. “Seulement ouwe meuk.” Dit duurt nog even. Ik ga maar van mijn lunch genieten. Het is laat-zonnig aan de Pannekoek.
Zie ik je binnenkort weer? De winkel hangt vol en het leven is zo voorbij.
Fijne Moederdag, papa’s en mamma’s.