You’re very kind, thanks for your help. Een zachte blik kijkt me aan. Donkere haren. Dito ogen. My first time around here. Found you through Google. Ze glimlacht en zegt desgevraagd dat ze half Braziliaans is. Kijkt nogmaals rond. I’ll be back. Ze heeft een moeilijke maat maar bij ons lukt de fit en we hebben prachtige spullen en tevreden vertrekt ze. Fijne klant. Komt binnen voor ‘een jurkje of zo’. Twintig minuten later vertrekt ze met BH, het jurkje, maar ook met een prachtige body en slip. Én een jasje. Het één exclusiever. Het ander heel betaalbaar. My Sin doet beide. Bij de kassa vergeet ik te vragen of ze puntjes wil sparen. Nou ja, volgende keer krijgt ze dubbel.

Dat was gisteren. Nu is het donderdag. De ochtend verraadt de herfst al. Nieuwe, gave spullen in mijn etalage, al zeg ik het zelf. Stoer. Verleidelijk. Feminien én streng. Jewelry. My Sin is plezier met een grote P. Verleiding in alle seizoenen met beneden handenvol heerlijks in vintage kasten. Voor elk avontuur. Voor elk avonduur.

Deur opent. Man en vrouw. Nieuw. Hij blijkt net gescheiden. Zij een pittige tante en dat had ie lang gemist, glimlacht hij. Ze zien er gelukkig uit samen. Zo mooi om te zien als mensen het fijn hebben met elkaar. Ik geniet daarvan. Kleren passen is niet mijn hobby, roept ze nu vrolijk vanuit de paskamer. Zo fijn hier. Voor je hele garderobe kun je hier alle delen in verschillende maat kopen. En zo’n mooie kwaliteit. Hand in hand verdwijnen ook zij.

My Sin is fysiek. My Sin is 5.000 posts op Instagram. My Sin is 35 jaar verhalen maar ook de facturen van Nicole Olivier, Linga Dore en Lise Charmel die nu wachten op betaling, dus zet hem op lieve klant.

My Sin is ook beetje hardcore en ik meer dan zus Ellen. Hoeveel kun je aan Nederland, denk ik soms. Kom maar langs, jullie teasers in de dop. Jullie op stoom komende, strak in pak gesneden carrièredieren. Jullie nog in knop zittende digital nomads – je toekomst niet eens half voorspelbaar. Voor elke stijl die God mogelijk maakte, hebben zus en ik iets gaafs en zijn wij op vakantie, dan doet Heleen de winkel. Een trio dat je helpt kriebels in de buik te bezorgen bij wie dan ook, al is het je tandarts, haha.

Schrijver typt wat ik denk. Eigenlijk typt hij wat hij dénkt dat ik denk. Terwijl buiten de zon speelt met de randen van de wolken zit hij met zijn nieuwe bril halfverscholen in de hoek naast de facturen. De ene keer raak ik de weg kwijt in zijn stukjes. Dan weer brengt hij me in tranen, ineens diep onder mijn huid zittend. Dit keer doet hij er eindeloos over. Hoe moeilijk kan het zijn? Zijn laatste schrijfsel is veertien maanden oud. Streng toespreken, misschien helpt dat.

Mijn zus prijst Patrice Catanzaro’s. Dita von Teeses. Pain de Sucres. Vorige week, als afsluiting van vier dagen inkoop aten we pizza. Komt een stralend-jonge vrouw naar ons toe. Ik heb mijn setje aan! El wist gelijk wat het was en ook de maat. Ras-verkoopster.

Aziatisch stel dwaalt langs de rekken. De kleuren kijkend. De stoffen voelend. Hun ogen zowat alles registrerend wat we hebben. Keldertrap links. Schrijver vindt dat we die moeten benadrukken. Nu ontgaat hij veel bezoekers en da’s zonde want er ligt zóveel leuks beneden. Een quote in neon, stelt hij voor. Komt ie met A passionate woman is worth the chaos. Grappig natuurlijk, maar we doen ook in mannen en geordende types. Ambition is a vice not of little people. Ook mooi. Míjn ambitie is de beste lingerie van Rotterdam. Of deze: Not all leashes go around the necks of dumb puppies. Haha, een oude waarheid, maar te lang. Moet de trap voor uitgebroken. Déze vind ik mooi: You still haven’t met all the people who are going to love you. Je bent nooit te oud voor nieuwe kriebels. Voor ineens dat sneller kloppend hart.

Twee jonge vrouwen. 20, misschien 22. Heb je nog een bikini? Vannacht vliegen we op Griekenland. Ze heeft al een ware verzameling, maar wat El aandraagt is van een ander niveau, mompelt het achter het gordijn. Mijn zus complimenteert haar lijf. Haar fijne borsten. Blij verlaat ze het pand, complimenten achterlatend over de paskamer.

Fleur, de fotograaf met frisse blik op MySin online – “ik kijk mijn ogen uit hier, mijn vriendinnen kopen hun speeltjes alleen online”, loopt goodie-bags naar het hotel aan de overkant. Flyers erin. Samples repair glide. Dat soort.

Twee knappe mannen die een Canadese vrouw Rotterdam rondleiden. Een man van rond de 40. Een vrouw middelbare leeftijd. Een au-pair uit de Phillippijnen. Een groepje schoolmeiden dat als wedstrijd dingen ruilt met wie maar wil om uiteindelijk zo hoog mogelijk te eindigen – ze hebben nu een paraplu. Ellen kijkt verwonderd. Ik schiet in de lach.

Lieve klant. Op de grens van zomer naar herfst vind je nu al de fijnste dingen. We kochten weer eens te veel in. Kom je? Hebberig word je hier, zegt de laatste, net voor ik de winkel sluit. Dat wordt nog erger komende maanden, denk ik bij mezelf, als ik het rolluik neerlaat.

Schrijver, lever in die hap. Ik ga naar huis. Op naar de vrijdag. Grappig woord trouwens.

Liefs van Wilma, ook namens El, Fleur en Heleen